op de foto's 0, 10, 20, 40, 50
De uitnodigingen zijn de deur uit. Er is geen ontkomen meer aan. De tijd verstrijkt zonder dat ik er wat aan kan doen. Ik zou dat overigens ook niet willen. Maar nog een week en dan is het onvermijdelijk. 50 jaar!
Toch wel zeer aannemelijk dat ik over de helft ben. Heeft terugkijken zin? Soms wel. Het enige wat je kunt veranderen is de toekomst, dus ik kijk liever voor uit. Met de lessen van gisteren in mijn hoofd.50. Als de dag van gisteren herinner ik het me toen mijn vader 50 werd. Dat werd gevierd. Groots. Ramen beschilderd door de carnaval. Eén Abraham in de tuin? Neen, wel drie. De lamp slingerde tot aan het plafond op de klanken van The Rivers of Babylon. Hij wist toen niet dat 60 zijn eindstreep zou zijn. Daarom misschien wel des te meer. Vier wat je te vieren hebt. Dus volgende week, 25 januari, is het FEEST!
bijna 50, mooi man! Toen je me vanmiddag SMS'te over vroeger, over hoe dicht jouw ouders bij mij opa en oma De Lange hadden gewoond in Wognum, kwam m'n vader aanrijden. Toeval bestaat niet. Mevrouw Ursem, dat wist ook mijn vader zich te herinneren. Mijn vader, van '46, vertrok met de rest van het gezin De Lange rond '51/'52 uit Wognum naar de Wieringermeer. Toen was jij nog niet geboren. Mijn oudste tante (Lies de Lange) is inmiddels bijna 79. Jouw moeder (81) en mijn tante zullen elkaar dus ongetwijfeld van vroeger kennen. En nu komen wij elkaar weer tegen in een veranderde rabobankwereld. Life is Beautifull!
BeantwoordenVerwijderen