dinsdag 26 januari 2010

50!

Zondag 24 januari middernacht. Er werd gezongen in de tuin. Lang zal hij leven! 50. Abraham. Een giga opblaaspop laat ook aan iedereen die langs komt weten dat ik deze mijlpaal heb behaald. Familie en vrienden waren er om te feliciteren en te proosten.
Gisteravond werd het écht gevierd en wat heb ik er van genoten. Het schijnt dat degene die er bij zijn geweest dat aan me hebben kunnen zien.
De eerste verrassing was dat Koos Blauw, onze WC drummer, speciaal voor mij kwam om de twee gitaristen met zijn fantastische gedrum te versterken. De volgende verrassing was dat mijn collega's Karin en Monique een speciale PBGL spiegel over mij hadden gemaakt. Leuk! Ik werd getrakteerd door Fleur en Anke met een prachtige uitvoering van "only if you have a dream". Gevolg door Hallelujah. Fleur solo. Merel nam spontaan de rol van ceremoniemeester op zich. Door drie vrienden gepersifleerd te worden was de volgende traktatie, waarbij drie vriendinnen Truus feilloos nadeden in haar reacties op mij. Tranen over mijn wangen van het lachen. Daarna de zeilboot van Truus. Het betere natte ogen werk zal ik maar zeggen.
Apotheker Philip, maar op de eerste plaats buurman, zorgde er voor dat ik alle pillen kreeg die je nodig hebt als je eenmaal de vijfitg bent gepasseerd. Dick Kok liet tenslotte ook weer zien, beter gezegd horen, waarom hij dit jaar de perfecte Prins Carnaval is.
Dat alles was de opmaat voor een prachtig slotakkoord van het feest. Waarbij Jaap de band, zíjn band, ging versterken.

Vandaag geniet ik na van een prachtige avond. Een collega zei me het al. En het klopt. Ook nu ben ik ouder dan ik ooit ben geweest en jonger dan ik ooit zal zijn. Iedereen die er was: onwijs bedankt!
Posted by Picasa

vrijdag 22 januari 2010

Kaizen: Waar komt deze methode vandaan?

Japan? Nee, de methode is uitgevonden door Amerikanen. Toen de VS betrokken raakte bij de Tweede Wereldoorlog moest de wapenindustrie van het ene op het andere moment op volle toeren draaien. Helaas was er geen tijd voor ingewikkelde plannen en nieuwe methodes. De werknemers werden aangespoord zelf kleine verbeteringen te bedenken, zodat er efficiënter werd geproduceerd.

Het werd een overweldigend succes. De vele kleine veranderingen tikten flink aan. Na WOII hielpen de Amerikanen Japan bij de wederopbouw van hun land. De methode werd geëxporteerd (daar zullen ze vast spijt van hebben gekregen). De Japanners waren zo succesvol dat ze de methode opdoopten tot Kaizen. Met kleine stapjes snel vooruitgang boeken.

woensdag 20 januari 2010

Japans leren?



Lean management wordt nogal eens snel vertaald met lean en mean. Dat doet volgens mij onrecht aan de kracht van lean denken. Lean betekent in het Engels onder andere steunen. Maar ook op schraal. En mean kan betekenen gemeen, maar ook willen. Welke betekenis wil je er zelf aan geven?
Om het gemakkelijk te maken: lean denken komt in oorsprong van kaizen. En dat is weer Japans.

Waar kai staat voor verandering en zen voor goed. Samen betekent het continue verandering naar beter. Kaizen is geen truc, geen hulpmiddel en al helemaal geen lapmiddel. Het is veel meer een levensfilosofie volgens velen.
Geen grote stappen snel thuis, maar juist duidenden kleine stapjes op weg naar continue verbetering.

Naar welk doel? Geen doel. De weg is het doel. Het fundament daarbij is teamwork, discipline, kwaliteit en suggesties voor verbetering door iedereen.

Het opsporen en verwijderen van verspilling is een kernbegrip. Of van waste in het Engels en muda in het Japans. Men heeft zelfs een raamwerk van goed schoonmaken gemaakt, bekend als 5S. En dat staat voor seiri, seiton, seiso, seiketsu en shitsuke. Ofwel, scheiden van nuttige en overbodige zaken, sorteren, schoonhouden, standardiseren en systematiseren. Met dat laatste wordt eigenlijk discipline bedoeld en daar zal ik persoonlijk de meeste moeite mee hebben.
In ieder geval, 5S kan je helpen. En dat is weer wat anders als S5!

maandag 18 januari 2010

Van wie ben je d'er ientje?

In 2008 brachten we onder de titel van dit blogbericht ons tot nu toe laatste WC (Wognums Cabaret) programma. Een Westfries vraagt op deze manier of er nog ergens connecties te vinden zijn met "are" (andere) Westfriezen. Robbert de Lange, een fijne collega, uit de Wieringermeerpolder is er ook zo één. Hij had al eens verteld tegen me, dat zijn vader in Wognum geboren was, "ergens in een wit huissie an de Oosteinderweg". Gisteren toch mijn moeder maar eens gevraagd of ze ene De Lange kende.
Jazeker, Jaap, Frans, Afra, en nog een paar namen noemde ze. Allemaal van De Lange.
Gisteren via een paar SMS berichten tussen Robbert en mij nog wat gegevens gewisseld.

Hoe heet je vader en hoe oud is hij?
Frans, van 1946. Één van de elf. Jouw moeder?
81 nu. Vera Ursem, van Klaas.

Dit mini onderzoek a la spoorloos leidde er toe dat Afra de Lange, oud buurmeisje, nu 79 jaar oud, graag het telefoonnummer van mijn moeder wil hebben. Als ze in april met een jaarlijks uitje Wognum weer eens gaat bezoeken, wil ze toch "effe een koppie doen bij mijn moeder". De wereld blijft klein, met Wognum als middelpunt en Westfriezen als heerlijke nieuwsgierige ouwe wijven. Met name met de vraag van wie iedereen er toch "van de ien of aar is!"

zondag 17 januari 2010

Wat wil je weten....

Vorige week mocht ik mijn nieuwe leasebak in gebruik nemen. Om 9.00 uur 's ochtends was ik bij de dealer. "Koffie?" "Neen, geef de sleutels maar, ik zoek wel uit hoe het werkt. Nou, vooruit één bakkie dan."
De verkoper, Jan, overhandigde het kentekenbewijs met de woorden: "zo, de C5 tourer exclusive één punt zes! "
"Pardon? Ik heb een twee liter besteld of neem je me in de maling?" Jan glimlachte toen hij de lichte paniek in mijn ogen zag. "Oh, hebben ze daarover niet gebeld? Er zit een andere motor in."
"Ja, hallo, uh, ik heb tóch een 2 liter besteld", sputterde ik nog wat tegen, als een klein kind wat niet krijgt van Sinterklaas wat wél op zijn lijstje stond. "Maar mijnheer Stam, deze motor heeft 155 pk en die 2 liter 138. Én deze heeft een veel beter koppel." Geen idee waar hij het over heeft, maar ik geloof hem. Helemaal nadat hij met het tekenen van een grafief zelfs aan mij weet uit te leggen wat een beter koppel is. "Daarnaast", vervolgde Jan, "is deze 18% zuiniger én veel stiller". Inmiddels rij ik een week en ben meer dan tevreden over de rijeigenschappen van deze Franse limousine. Mijn (vrouwelijke!) collega vroeg bij het zien van de auto ook : "wat voor motor zit er in, 2 liter? 2,2? Drie???" "Neen, één punt zes", was mijn antwoord. Nu had ik een glimpach op de lippen. Ze keek me teleurgesteld aan, waarop ik haar vroeg: "wat wil je eigenlijk weten?"

Deze week heb ik met een aantal managers uitgezocht wat zij eigenlijk willen weten om te kunnen sturen op het resultaat. Ook daar zat wel wat liter versus pk verschil in zullen we maar zeggen. Dus, voor je begint met meten, zoek eerst uit, wat je wilt weten!

Nog een week.....




op de foto's 0, 10, 20, 40, 50

De uitnodigingen zijn de deur uit. Er is geen ontkomen meer aan. De tijd verstrijkt zonder dat ik er wat aan kan doen. Ik zou dat overigens ook niet willen. Maar nog een week en dan is het onvermijdelijk. 50 jaar!



Toch wel zeer aannemelijk dat ik over de helft ben. Heeft terugkijken zin? Soms wel. Het enige wat je kunt veranderen is de toekomst, dus ik kijk liever voor uit. Met de lessen van gisteren in mijn hoofd.

50. Als de dag van gisteren herinner ik het me toen mijn vader 50 werd. Dat werd gevierd. Groots. Ramen beschilderd door de carnaval. Eén Abraham in de tuin? Neen, wel drie. De lamp slingerde tot aan het plafond op de klanken van The Rivers of Babylon. Hij wist toen niet dat 60 zijn eindstreep zou zijn. Daarom misschien wel des te meer. Vier wat je te vieren hebt. Dus volgende week, 25 januari, is het FEEST!

maandag 4 januari 2010

Merel zingt het mooist!

Vorige week lieten onze dochters Fleur en Merel een met de webcam gemaakte opname zien. Merel zong daarop een prachtig lied. Tijdens het kijken keken ze naar me. Of ik het door had...Dat Fleur zong en Merel playbackte.

En toch zingt Merel het mooist van het land. Stond vandaag in Spits én de Volkskrant te lezen. Nog mooier dan de nachtegaal..Dus vanaf nu niet meer kunnen zingen als een nachtegaaltje, maar als een merel!

zondag 3 januari 2010

Wit, witter, het witst......



Posted by Picasa


Het leek of de nieuwjaarsreceptie in Wognum dit jaar gehouden werd op de Zomerdijk. Heel veel Wognummers kwamen elkaar tegen bij het genieten van Wognum in de sneeuw. Dat leverde hele mooie plaatjes op. Via de link de door mij gemaakte foto's. F11 voor volledig scherm en pijltjes gebruiken voor de volgende foto.

In de gebraden haan


Gisteravond hebben we van een uitstekend diner genoten bij gastheer Jacques en chef Margriet. Een fantasierijk voorgerecht, een een heerlijk soepje verscholen onder een grote paddestoel, een super stuk vlees vergezeld van smaakvolle groente, dessert en een mooi kaasplankje toe. Dat alles mocht worden weggespoeld met heerlijke wijn, een getapt Amstel biertje en er tussendoor nog een Armagnac uit 1972.

Gesprekstof was er meer dan voldoende. Het werd later. Dat was vooraf ook wel de verwachting die dus uitkwam. Af en toe werd er gegaapt. Of gegeeuwd. Klinkt iets chiquer. Niet omdat het vervelend was of werd. Maar volgens één van de gasten is dat een teken van plotseling opkomende lust om de liefde te bedrijven. Er bestaan minder chique woorden voor. Dan wordt het dus pog. Plotseling opkomende ....

Dat is weer iets anders dan pochen. Want als je teveel pocht, over je zelf opgeeft, dan ben je pas de gebraden haan, volgens de gastheer.

Terugwandelend, midden in de nacht, door een dikke laag sneeuw, wist ik het. Margriet en Jacques beginnen in hun uiterst strategisch gelegen woning een nieuw eethuis in Wognum onder de naam In de gebraden haan.

Wij zullen er in ieder geval dan vaak te gast zijn!

vrijdag 1 januari 2010

Goede voornemens....

Gisteren las ik in de krant wat ik eigenlijk al wist. René Diekstra beweerde dat er in  meer dan 80% van de gevallen niets terecht komt van de voorgenomen goede voornemens. Maar dat het desondanks toch wel nuttig is om die voornemens te maken, omdat dat alleen al je zelf een goed gevoel geeft. Ik heb ze niet gemaakt, maar denk de afgelopen dagen toch al een paar keer na over wat ik dit jaar anders zou willen. En dan anders zou moeten doen. Want ja, ik weet het, als je blijft doen wat je deed blijf je krijgen wat je kreeg. Goede voornemens maken begint uit ontevredenheid over wat je tot nu toe krijgt. Of met verlangen naar iets mooiers, beters, groters, gezonder.....Verlangen naar motiveert mij meer dan loslaten van.


Afgelopen week zag ik ook een paar bekende Nederlanders in het programma 5 jaar later. Kijkend en pratend of uitgekomen was wat ze 5 jaar eerder dachten wat stond te gebeuren. Ook Femke zag ik. Hoewel 5 jaar ouder wel mooier geworden in de tijd. Vind ik. Zelf vond ze van niet. Ze had er ook nog steeds problemen mee als anderen haar niet aardig vinden. Ik vind haar mooier dan toen én inmiddels ook iets aardiger. Dat komt waarschijnlijk, omdat ze vertelde er een hekel aan te hebben als anderen haar niet zo aardig vinden.

Iets aardiger dus, maar nog steeds niet aardig en leuk genoeg om haar als voorbeeld te stellen voor alle vrouwen in de wereld. Dat vind ik namelijk een belediging voor alle vrouwen die ik wel heel aardig en veel leuker vind. Misschien moet ik me wel voornemen om Femke nog iets aardiger te gaan vinden.......

Gelukkig nieuwjaar en succes met alle goede voorgenomen dingen je jezelf hebt beloofd!