Gisteren mocht ik samen met Dick op de Dolle Dikke Dinsdag van het carnaval in Wognum even stil staan bij opmerkelijke en minder opmerkelijke zaken, waar in Wognum over wordt gesproken. Natuurlijk werd niet voorbij gegaan aan het faillissement van Bouwbedrijf Ursem.
Lachen, zingen en veel lol maken, natuurlijk. Maar ook even stil staan bij wat Wognum raakt.
Ursem, sinds de oprichting van de Krotenkokers, nu alweer 45 jaar geleden verbonden met Ursem in de persoon van de enige echte ere-vorst, Claus. Maar ook vele andere familieleden Ursem zijn echte Krotenkokers. Vader Klaas, grondlegger van het bedrijf werd in 1978 geridderd in de Orde der Krotenkokers en zijn zoon Jan overkwam datzelfde in 1998. In die ridderordes komt toch ook tot uitdrukking het vele goede wat de familie Ursem voor Wognum heeft gedaan.
Hieronder de tekst die tijdens het carnaval in een muisstille Krotenbunker werd gesproken. De woorden werden onderbroken én afgesloten met een fantastisch applaus met veel respect.
maar dan willen wij ook toch nog wat serieus tegen u zeggen.
Tegen U en over U, dat hoort en is op zijn plaats,
het waren natuurlijk al langer spannende tijden,
maar als het dan toch met chocoladeletters in de krant staat,
op de voorpagina van het NHD......
Bouwbedrijf
Ursem failliet....
dan gaat er toch een rilling door je heen, een schok,
en je denkt direct aan 120 werknemers die hun baan kwijt zijn,
maar ook aan de vele toeleveranciers en onderaannemers,
die op hun beurt als een steen in een dominospel,
die klap moeten opvangen........
en natuurlijk denk je aan al die Ursemmen, de broers en hun
echtgenotes,
de neven en nichten, die met hun hele ziel en zaligheid hebben gevochten
om hun familiebedrijf overeind te
houden
........en je denkt aan vader Klaas. De grondlegger van het
bedrijf.
Bouwbedrijf Ursem.
In alles wat zij waren, waren zij in de haarvaten verbonden
met alles wat Wognum lief is.
Iedere vereniging kon op hun steun rekenen,
van musical tot ziekentriduum, en van voetbal tot carnaval.
Met heel veel respect, denk je dan aan vader Klaas
en alles wat daaruit voortgekomen is...........
de hoed mag af en de handen op elkaar!
Maar welke overtuiging laat ik nu los? Die vraag houdt me nog wel bezig, want die komt voort uit de overtuiging dat als je eenmaal in staat bent die ene diep gewortelde overtuiging in te ruilen voor een andere, dat er dan ook pas ruimte is om ander gedrag niet als kunstje te vertonen, maar vanuit echtheid.
