van 28 dus nu 82....

Ze is in 1928 geboren. Net vòòr de crisisjaren. Draai 28 om en jawel, mijn moeders huidige leeftijd is 82. Springlevend, midden ín de crisisjaren. Haar geboortedag werd zoals ieder jaar goed gevierd. Alsof ze nog 28 is. Het wordt dan ook weer een "laterje". Dat schijnt bij ons thuis niet anders te kunnen. Gelukkig maar. De gesprekken gaan over de kerk. Volgens mij kwam dat  vroeger toen ik nog thuis woonde ook regelmatig aan de orde. Het geloof.  Geloof me, je raakt er niet over uitgepraat. Het geloof geeft ook geen antwoord. Als het dat wel zou doen zou het geen geloof meer zijn. Andere principiële vragen kwamen op tafel. Als je niets meer met het katholieke geloof hebt of wilt hebben, laat je je dan wel begraven op het katholieke kerkhof? En je kinderen, die niet gedoopt zijn, krijgen die daar dan ook een plek. Of wil je liever gecremeerd worden? En als je dat dan wilt hoort die wil dan gerespecteerd te worden door degene die achterblijft?

Je begrijpt het, we hadden hele luchtige onderwerpjes te pakken. Ik word nog wel eens verweten dat ik wel vragen stel, maar bijna nooit een antwoord geef. Toen ik een jaar of twintig was, was dat precies andersom. Ik laat nu meer de vraag open om de mening van de ander te respecteren en deze niet al te veel beïnvloeden.
Geloof me. Maar vooruit, mijn mening dan. Als je je zelf niet meer als katholiek beschouwt dan ook de consequentie's nemen. Dus verbranden of je zelf te ruste leggen op een openbare begraafplaats. En als je duidelijk hebt gemaakt wat je wilt, dan is die wil naar mijn idee boven alles te respecteren. Wat krijgen we nou!